Eindelijk een opdracht waar we echt iets mee kunnen op school. Wat een verademing!
In eerste instantie raakte ik enigszins in paniek. Dit, omdat ik het eerste college niet op school kon zijn en de dagen erna overspoeld werd met flink lange mailtjes over deze opdracht en nog niet precies wist wat er moest gebeuren. Gelukkig bracht de mail van Annemieke die de leiding over het project op zich had genomen helderheid.
Er was wat onduidelijkheid over het thema en dat kostte onnodig veel tijd. Ook de vele info over surrealisme die we binnenkregen hebben voor mij niet bijgedragen aan het proces.
Nils en ik hebben onafhankelijk nagedacht over wat we wilden gaan maken. Ik had in eerste instantie het idee om een schilderijen te maken, door met photoshop elements/picasa aan de slag te gaan om zo een doek te creëren met een vlot, waarop een haai ligt waar op hun gemak mensen met van die waterpolo badmutsjes omheen zwemmen.
Maar Nils heeft me snel kunnen overtuigen van zijn plan een stopcontact te maken waar water uit komt. Briljant simpel! Tijdens de bespreking met Peter kwam meteen de kraan waar 'stroom' uitkomt ter sprake. Voor ons geen makkelijke opgave, maar hij zou erop terugkomen. Ook hebben we gesproken over wat voor vragen nou bij dit werk zouden passen voor de kinderen. Het idee van een spel ontstond al snel.
Nils is aan de slag gegaan met het maken van het stopcontact en heeft daardoor veel meer aan de opdracht gedaan dan ik. Peter heeft gewoon even de kraan in elkaar gezet. Helemaal geweldig!
Ik vind het eindresultaat verbluffend en had het niet beter kunnen doen.
Voor het bedenken van het spel heb ik een kladblok naast mijn bed gelegd en steeds als er weer een bijzondere tegenstelling in mij op kwam 's ochtend voor dag en dauw deze op het blok genoteerd. Het spel heb ik thuis uitgeprobeerd, omdat het niet teveel tijd in beslag mocht nemen. Ik hoop dat dat gelukt is tijdens de tentoonstelling.
Nils, het was me weer een waar genoegen met je te mogen samenwerken.
Annemieke, je hebt alles echt helemaal goed geregeld. Ik hoop dat dat straks terug te zien is in je cijfer! En Maaike, je hebt onze financiën keurig bewaakt. Meiden, we kunnen op jullie bouwen! Top!
zondag 31 januari 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Fijn om te horen dat ik ook één van de meiden ben............
BeantwoordenVerwijderenNils
Nee, Nils,
BeantwoordenVerwijderenJij bent één van de 'we' als in 'we' kunnen op jullie bouwen...
Maar, je weet het... Ik vind je top en hoop dat je nog een keer een projectje met me wil doen. Dan loop ik een stapje harder!
Op naar Amsterdam, toch?
Jenn