vrijdag 12 februari 2010

Tijdens het schoolbezoek


Hier zie je kinderen van groep 7 kijken wat ze met "stroom" aan moeten.
Ze waardeerden ons werkstuk als erg leuk, zo wij later hoorden.

zondag 31 januari 2010

Reflectie Jennifer

Eindelijk een opdracht waar we echt iets mee kunnen op school. Wat een verademing!
In eerste instantie raakte ik enigszins in paniek. Dit, omdat ik het eerste college niet op school kon zijn en de dagen erna overspoeld werd met flink lange mailtjes over deze opdracht en nog niet precies wist wat er moest gebeuren. Gelukkig bracht de mail van Annemieke die de leiding over het project op zich had genomen helderheid.
Er was wat onduidelijkheid over het thema en dat kostte onnodig veel tijd. Ook de vele info over surrealisme die we binnenkregen hebben voor mij niet bijgedragen aan het proces.
Nils en ik hebben onafhankelijk nagedacht over wat we wilden gaan maken. Ik had in eerste instantie het idee om een schilderijen te maken, door met photoshop elements/picasa aan de slag te gaan om zo een doek te creëren met een vlot, waarop een haai ligt waar op hun gemak mensen met van die waterpolo badmutsjes omheen zwemmen.
Maar Nils heeft me snel kunnen overtuigen van zijn plan een stopcontact te maken waar water uit komt. Briljant simpel! Tijdens de bespreking met Peter kwam meteen de kraan waar 'stroom' uitkomt ter sprake. Voor ons geen makkelijke opgave, maar hij zou erop terugkomen. Ook hebben we gesproken over wat voor vragen nou bij dit werk zouden passen voor de kinderen. Het idee van een spel ontstond al snel.
Nils is aan de slag gegaan met het maken van het stopcontact en heeft daardoor veel meer aan de opdracht gedaan dan ik. Peter heeft gewoon even de kraan in elkaar gezet. Helemaal geweldig!
Ik vind het eindresultaat verbluffend en had het niet beter kunnen doen.
Voor het bedenken van het spel heb ik een kladblok naast mijn bed gelegd en steeds als er weer een bijzondere tegenstelling in mij op kwam 's ochtend voor dag en dauw deze op het blok genoteerd. Het spel heb ik thuis uitgeprobeerd, omdat het niet teveel tijd in beslag mocht nemen. Ik hoop dat dat gelukt is tijdens de tentoonstelling.
Nils, het was me weer een waar genoegen met je te mogen samenwerken.
Annemieke, je hebt alles echt helemaal goed geregeld. Ik hoop dat dat straks terug te zien is in je cijfer! En Maaike, je hebt onze financiën keurig bewaakt. Meiden, we kunnen op jullie bouwen! Top!

zaterdag 30 januari 2010

Reflectie Nils

Aan het begin van dit project zag ik het niet zitten even een tentoonstelling te maken met een object wat aan allerlei eisen moeste voldoen. Waar haal ik de tijd vandaan om zoiets te bedenken en óók nog te maken. Redelijk vroeg in het proces kwamen we op het idee om een stopcontact te maken waar water uit komt. Daarna hebben we een hele tijd niks meer aan ons project gedaan en andere vakken even voorrang gegeven.
Pas laat kwamen we echt op gang en gingen we de dingen kopen die we nodig hadden om er een geheel van te maken. Eerst nog een te kleine pomp gekocht, daarna ging alles prima en was het in elkaar zetten een redelijk simpel gebeuren.
Jennifer heeft zich volledig op het maken van het leerlingenspel gericht en ook met het maken van de vragen was zij voortrekker.
Her hele proces vond i in het begin erg veel, maar dat bleek het niet te zijn.
Het eerst laten zien wat surrealisme is werd me pas later duidelijk. Een aanloop om na te gaan denken, op welke leeftijd dan ook.
De samenwerking verliep, als vanouds, zeer goed en met Jennifer heb ik goed samen gewerkt.
Het idee om kinderen van groep 8 na te laten denken over iets wat niet in hun gewone belevingswereld voorkomt vond ik erg leuk.
Ook voor mezelf vond ik het een leuk idee om mee te werken.
Om tot iets te komen waar de kinderen en ik iets samen aan hadden is volgens mij goed gelukt.

De tentoonstelling





Op vrijdagochtend met de auto naar de Pacellischool gereden. Daar aangekomen snel uitgeladen en al mijn spulletjes meegenomen naar een lokaal boven in de school.
Met "Stroom" onder mijn arm ben ik het gaan installeren, samen met nog een flink aantal klasgenoten. Er was water en ik stond met ons kunstwerk vlakbij een stroompunt, het kan beginnen.
Peter was ook aanwezig en zijn lichtkraan heb ik erbij gemonteerd. samen was het helemaal af. De combinatie van water en licht uit de "verkeerde" uitgangen!?
Eerst getest of alles het nog deed, gelukkig alles werkte nog zoals we het bedoeld hadden.
De spellen lagen ernaast en de leerlingvragen erbij. Het water spetterde een beetje op de grond, daarvoor had ik een oude handdoek voor meegenomen.
Ik moest zelf snel weer weg en heb dus niet de reacties van de kinderen gezien. Caroline, die wel was gebleven, vertelde mij dat ons werkstuk toch wel als het leukste werd gezien door de kinderen, omdat de kinderen daar zo lekker met water konden kliederen.
Al met al, geloven we, was het voor ons een leuk en leerzaam project.
Zie ook de foto's.

woensdag 27 januari 2010

Het werkt



Na veel geploeter en bloed zweet en tranen is er eindelijk iets wat op een eindresultaat lijkt.
Het stopcontact waar water uit komt wordt getest.
Het werkt, je drukt op de schakelaar en het water begint te stromen.
Op de tentoonstelling worden de draden en poten afgedekt met een mooie doek.
Zie foto's.

Kraan vergeten

Tja,
Kan gebeuren. Peter had beloofd zijn mooie lichtkraan dinsdagavond aan mij te geven, maar hij was hem vergeten.
Nu ga ik vrijdag, als we allen de spullen naar het schooltje brengen, ook maar naar die school.
Daar is Peter dan ook en zetten we zijn kraan op ons kunstwerk.
Komt het hopelijk toch nog goed.